Gebouw de Spanjaardshof, gelegen aan het Westeinde, hoek lange Lombardstraat, was tot 1975 een verpleeghuis. Het pand dateert uit ca. 1880 en kwam in uitgebreide vorm in plaats van een ‘bestedelingenhuis’, dat hiervoor bijna geheel moest wijken, alleen het hoekgedeelte aan het Westeinde overleefde de toenmalige vernieuwingsdrang. Het gebouw, dat ooit als modern en efficiënt gold, voldeed 100 jaar later op geen enkele wijze aan de normen. Derhalve werd in 1975 een gedeelte van het gebouw gesloopt, de Spanjaardshof stond op grond waar de toenmalige dwarsweg gepland was, een ontsluitingsroute vanaf het Bernhardviaduct. Er restte voor het gesloopte perceel jarenlange kaalslag. Volledige sloop van de Spanjaardshof was toen wellicht o.m. niet mogelijk omdat het gebouw een rampenbestemming had. Hoewel het inmiddels deels dichtgetimmerde pand verkrotte, bevonden zich binnen opgemaakte bedden, nachtkastjes met ondersteken, een grote gaarkeuken en zolders vol brancards.

In 1982 is het gebouw door kunstenaars en ambachtslieden, woonachtig rondom het Westeinde, gekraakt. De ruimtes werden onderling verdeeld, er werd veel vergaderd en een vereniing opgericht met als doelstelling: de verhuur van betaalbare werkruimte. De gemeente -waarmee een gebruiksovereenkomst werd afgesloten – honoreerde het initiatief met een subsidie van f 100.000. De gebruiksovereenkomst besloeg het halve gebouw, de andere helft was gereserveerd voor nieuwbouw van een verpleeghuis, een initiatief dat later werd wegbezuinigd.

Begin jaren ’90 kwam de vereniging met de gemeente in conflict over de mogelijke sloop van dat stuk gebouw. In plaats van een verpleeghuis wilde de gemeente hier parkeerplaatsen realiseren. De vereniging, die inmiddels al 10 jaar zorg droeg voor dit zeer verwaarloosde te slopen gedeelte, heeft zich hier met succes tegen verzet: er werd slechts een klein gedeelte gesloopt. Wel moest de vereniging het hele haveloze gebouw van de gemeente kopen, een grapje uit de koker van toenmalig wethouder Noordanus. Met een lening werd het gebouw gekocht en met subsidie van monumentenzorg deels uitpandig gerenoveerd, van binnen werden veiligheidsaanpassing gemaakt zoals branddeuren en een blus- en ontruimingsinstallatie. In 2002 is het 20 jaar geleden dat buurtbewoners het gebouw kraakten. De Spanjaardshof is dankzij de hulp en inzet van velen gered, en nu een gebouw dat ca. 40 verhuurde werk-/atelierruimtes herbergt, en een plek waar veel mensen plezier aan beleven en hun creativiteit kunnen ontplooien.